သစၥာေဖာက္တာမဟုတ္ပါ

မနက္ေလးနာရီ ထိုးျပီျဖစ္၍ အလုပ္မွျပန္လာခဲ့သည္။ အလုပ္က တခါတေလ ေကာင္းရင္ေကာင္း သလို ေလးနာရီ ငါးနာရီအထိ လုပ္ရတာရွိျပီး တခါတေလ တစ္နာရီ ႏွစ္နာရီ ႏွင့္ျပန္လာရသည္လည္းရွိတတ္သည္။ ဒီေန႕ေတာ့ အလုပ္ေကာင္းသည္ ဟုဆိုရမည္။ မနက္ေလးနာရီထိ အလုပ္လုပ္ခဲ့ရသည္။အလုပ္ေကာင္းသည့္ေန႕မ်ားတြင္ သားေလးတစ္ေယာက္နဲ႕ သမီးေလးႏွစ္ေယာက္အတြက္ မုန္႕ဖိုးမ်ားမ်ားေပးနိုင္မည္။ ဟင္းေကာင္းေလးမ်ား ခ်က္ေၾကြးနိုင္မည္ ျဖစ္၍ ဝမ္းသာသည္။ အလုပ္မေကာင္းသည့္ ေန႕မ်ားတြင္လည္း အငယ္ဆုံးသားေလး ကိုရင္ခြင ္ထဲတြင္ထားျပီး သမီးၾကီးႏွစ္ေယာက္ ကိုပုံျပင္ ေျပာျပရင္းတစ္ေန႕တာ မိသားစုဘဝေလး ကိုေပ်ာ္ရႊင ္ၾကည္ႏူးဖြယ္ အဆုံးသပ္္နိုင္မည္ျဖစ္၍ ဝမ္းသာရသည္။

မႏၱေလးျမိဳ႕(၄၁)လမ္းႏွင့္(၂၉)လမ္းေထာင့္ရွိ ကိုင္းတမ္းေစ်း ဟုေခၚသည့္ပ်ံက်ေစ်းေလးသို႕ ဝင္လာခဲ့သည္။ ယေန႕ေငြေလးျမိဳးျမိဳး ျမက္ျမက္ ရွိလာသည္မို႕ ေက်ာင္းတက္ေနေသာ သမီးၾကီး၏ “အေမ သမီးလည္း ေက်ာင္း က သမီးသူငယ္ခ်င္းေတြလို တခါ တေလဝက္ သားဟင္း ၾကက္သားဟင္းေလး ထည့္သြား ခ်င္တယ္’’ ဟူသည့္ဆႏၵေလးကိုျဖည့္ဆည္းေပးနိုင္ေတာ့ မည္ျဖစ္၍ေတြးျပီး ဝမ္းသာေနမိ သည္။ထို႕ေၾကာင့္အသားငါးေစ်းတန္းသို႕ဦးစြာေျပး၍ၾကက္သားအနည္းငယ္ဝယ္လိုက္သည္။

အေမလည္းအိပ္ခ်ိန္အမၾကီးက လည္းေက်ာင္းသြားေနခ်ိန္မ်ားတြင္ေမာင္ေလးကို မညည္းမညဴထိမ္းေပးေနသည့္သမီးလတ္က လည္း “အေမ ဟုိဘက္အိမ္ကေကာင္မေလးလို ဂါဝန္အက်ၤီး ေလးဝတ္ခ်င္တယ္’’ဟု ပူဆာထားဘူးေသာေၾကာင့္ အဝတ္ အစား တန္းေလးကို သြားျပီး သမီးေလးနဲ႕လိုက္ဖက္မဲ့ အဆင္ေလးကိုေရြးသည္။ စိတ္ကူးထဲတြင္ သမီး ေလး ရဲ႕ မ်က္ႏွာနဲ႕ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္ ေလးကို ပုံေဖၚျပီးဝတ္ေပးၾကည့္လိုက္သည္။ေရြးလိုက္ သည့္္အဆင္ေလး မ်ားမွာသမီးေလးႏွင့္လိုက္ဖက္လြန္းသည္ဟုထင္၍ ေလးငါးထည္ ေလာက္ဝယ္သြားလိုက္ခ်င္သည္။သို႕ေသာ္ မျဖစ္ေသး။
ရုတ္တရက္အလုပ္မေကာင္းသည့္ေန႕မ်ားတြင္သမီးၾကီးက ေက်ာင္းမွ ဟုိဟာေၾကး ဒီဟာေၾကးနဲ႕ေတာင္းလာရင္ေပးဖို႕ အစဥ္သင့္ေဆာင္ထားရန္ ေငြပိုေလးရွိဦးမွျဖစ္မည္။ ထို႕ေၾကာင့္္သမီးလတ္ေလးႏွင့္ အလိုက္ဖက္ ဆုံးျဖစ္မည့္ ဂါဝန္ေလးတစ္ထည္ကိုသာ ေရြးဝယ္လိုက္ သည္။မိခင္အလုပ္ သြားသည့္ အခ်ိန္ မ်ား တြင္ အရြယ္နဲ႕မလိုက္ေအာင္ပင္
နို ့ဗူးေလး တစ္ဗူးႏွင့္ ေက်နပ္နွစ္သိမ့္ေနေလ့ရွိတဲ့ သားေလး အတြက္ လဲႏို႕မႈန္႕ဝယ္ရဦးမည္ျဖစ္သည္။ ပီးေတာ့အရုပ္ေရဗူးေလးတစ္ဗူးလဲ ဝယ္ေပးရမည္။

“ေဟ့ေကာင္မညည္းကေတာ့ဒီညစီလာျပီဆိုေတာ့ေကာင္းေကာင္းဝယ္ေနျပီေပါ့’’ ဟုမိတ္ေဆြလုပ္ေဖၚကိုင္ဖက္ တစ္ေယာက္က လွမ္းႏႈတ္ဆက္၍ျပန္ျပီး ေခါင္းျငိွမ့္ရင္းျပဳံးျပလိုက္သည္။ နံနက္အာရုံဆြမ္းအတြက္ ဘုံဆြမ္းတိုးေနသည့္ ကိုရင္ငယ္တစ္ပါးမွ ဝင္တိုက္သြားျပီး“ဒကာမၾကီးေဆာရီးေနာ္”ဆိုေတာ့မွ ေဘးအိမ္တြင္ ထိုင္ဆြမ္းၾကြေနသည့္ ကိုယ္ေတာ္ေလးအား ဆြမ္းေလာင္းရဦးမည္ကိုသတိရသည္။ ကေလးငယ္သုံးေယာက္ႏွင့္ ဗ်ာမ်ားေနရသည္ ကတစ္ေၾကာင္း၊ ဆြမ္းေလာင္းရန္ ပ်က္ကြက္ခဲ့လွ်င္ သံဃာေတာ္မ်ားကို အားနာရမည္ကတစ္ေၾကာင္း၊ မုဆိုးမအိမ္ျဖစ္ေနျခင္းကတစ္ေၾကာင္း၊ အိမ္ေလးက က်ဥ္း လြန္းလွ၍ၾကြလာမည့္သံဃာေတာ္အတြက္ေနရာထိုင္ခင္း အခက္အခဲရွိျခင္းကတစ္ေၾကာင္းႏွင့္ စသည္စသည္ အေၾကာင္းမ်ား ေၾကာင့္ ပင့္သံဃာလက္ခံ၍ ဆြမ္းေလာင္းလိုေသာ္လည္း အထမေျမာက္ခဲ့။သို႕ေသာ္ေန႕စဥ္ မပ်က္ဆိုသလိုပင္ ေဘးအိမ္သို႕ၾကြလာသည့္ ကိုယ္ေတာ္ေလးအား မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္ဆြမ္းေလာင္းသည္။

ဒီဘဝတြင္ဆင္းရဲတြင္းနက္လြန္း၍ ေနာက္ဘဝမွာေတာ့ ဒီလိုဆင္းရဲျခင္းမွကင္းေဝးပါေစေတာ့ဟူသည့္ ဆႏၵပါသလိုမႏၱေလး သံဃာေတာ္ မ်ားမွာ ဆြမ္းကိစၥအတြက္အလြန္ပင္အခက္အခဲရွိၾကသည္ ဟုသိရ၍ တတပ္္တအားပါဝင္ျဖည့္ဆည္းလိုသည့္ ဆႏၵလည္း ပါသည္။

လြန္ခဲ့သည့္ ဆယ့္ငါးရက္ခန္႕က ေဘးအိမ္တြင္ဘာလေခ်ာင္ေၾကာ္ ေၾကာ္သည္။ ဦးပဥၨၹင္း အတြက္ ဆြမ္းဟင္းကိစၥအစဥ္မေျပသည့္ ေန႕မ်ားတြင္ ဘုဥ္း ေပးရန္ လွဴမည္ ဟုသိရ သည္။ ၄င္းဘာလေခ်ာင္ေၾကာ္မ်ိဳးကပ္လွဴခ်င္သည္။ထို႕ေၾကာင့္ ငါးေျခာက္တန္းဘက္ သို႕လွမ္းခဲ့သည္။ပါလာေသာ ပိုက္ဆံနဲ႕ေလာက္မွေလာက္ပါ့ဦးမလား ဟူသည့္အေတြးေၾကာင့္ ေျခလွမ္းမ်ားေခတၱ တုံ႕ဆိုင္းသြားသည္။ ရင္ဘတ္ထဲရွိ လက္က်န္ပိုက္ဆံေလးကို ထုတ္ေရၾကည့္သည္။ဘာလေခ်ာင္ေၾကာ္ ေၾကာ္ဖို႕ စီစဥ္လိုက္ရင္သမီးၾကီးေက်ာင္းစရိတ္အတြက္ က်န္ေတာ့မည္ မဟုတ္၍ အနည္းငယ္ ရင္ထိတ္သြားသည္။သို႔ ေသာ္‘’ဒီညလည္းအလုပ္ေကာင္းနိုင္ပါရဲ႕ဒီေန႕မေကာင္းလည္း တစ္ေန႕ေန႕ေတာ့ေကာင္းမွာပါ၊သမီးၾကီး ကအခုလိုေသးတာမွမဟုတ္တာ’’ဟုေျဖေတြးေတြးျပီး ေျခလွမ္းမ်ားကုိ သြက္သြက္ေလး ဆက္လွမ္း လာခဲ့သည္။

ဝယ္စရာပစၥည္းမ်ားမစံုေသးေသာ္လည္း တစ္ေန႕တာရွာေဖြလာသည့္ ေငြ ေၾကးေလး မ်ား ကုန္ျပီျဖစ္၍ အိမ္ျပန္ဖို႕ဆုံးျဖတ္ျပီးျပန္လာခဲ့ သည္။တစ္ညလုံးဘာမွ မစားထားသျဖင့္ ဗိုက္ကလည္း ဆာလာေလျပီ။ထို႕ေၾကာင့္ ခပ္သြက္သြက္ေလးေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့သည္။


အျပန္လမ္း၌ သြားေလသူ လင္ေတာ္ေမာင္အား သတိရမိသည္။ သူသာရွိခဲ့ရင္ဆိုတဲ့ အေတြး ကေလး ဝင္ျပီးအတိတ္က ခ်စ္ၾကည္ႏူးခဲ့ပုံ ၊သူ၏သားမယားအေပၚထားသည့္ အၾကင္နာ တရား၊ မေတာင့္မတမေၾကာင့္မက်ျဖင့္ ေနခဲ့ရျပီး မကြယ္လြန္မွီ တစ္ရက္ အလိုထိ အလုပ္ကျပန္လာတိုင္း ကေလးမ်ားမသိေအာင္ ဖြဖြေလးခိုးနမ္းခဲ့ပုံမ်ားကို သတိရလြမ္းဆြတ္ရင္း မ်က္ရည္မ်ား လည္းက်ခဲ့သည္။ သူမရွိတဲ့ေနာက္ျဖစ္သလိုလုပ္ကိုင္စားေသာက္ေနရသည့္ ဘဝကို သူသာျမင္ခဲ့ရင္ ဆိုတဲ့ အေတြး ေၾကာင့္ ့္ေခါင္းကိုပင္ ခါထုတ္လိုက္ ရသည္။သို႕ေသာ္မရ ။ႏူးညံ့သည့္ႏွလုံးသား ႏွင့္ၾကမ္းတမ္းေသာ ဘဝအစိုင္အခဲ တို႕အၾကားလူမသိ သူမသိ စီးဆင္းေနသည့္ မ်က္ရည္ျမစ္ တစ္စင္းကို ဥေပကၡာျပဳရင္း ‘’ရွင့္သမီးေတြကိုက်မလိုမျဖစ္ဖို႕တာဝန္ယူပါတယ္ ကိုေဇယ်ာ’’ဟု တိုးတိုးေလး ကတိေပးမိသည္။

ေစ်းအျပင္သို႕ေရာက္ျပီျဖစ္၍ ရပ္ကြက္ထဲရွိေခြးမ်ား၏ေဟာင္သံမ်ားေၾကာင့္ အေတြးစေလးမ်ားပ်က္ျပယ္သြားခဲ့သည္။အေနာက္မွ လွ်ပ္တျပက္လာေျပးဆဲြေသာ ေခြးတစ္ေကာင္၏ ေျခသံေၾကာင့္ တုန္႕ခနဲရပ္ျပီး ျပန္ေျခာက္ထုတ္လိုက္ရသည္။ေခြးဆဲြေတာ့လဲ ဆြဲခ်င္စရာ ပင္။ ေဘာင္းဘီရွည္၊ေဒါက္ဖိနပ္နွင့္ ဆံပင္ကိုဖားယားခ်လွ်က္၊ လက္ထဲမွာကလဲ အထုပ္ေတြ တစ္ေပြ႕တစ္ပိုက္ၾကီး ။ဆက္ေလွ်ာက္လာရင္း အိမ္ေတာ္ရာဘုရား အေရွ႕ဘက္မုဒ္အေရာက္၌ ပါလာသည့္ အထုပ္မ်ားကို ေဘးတြင္ခဏခ်၍ ပုဆစ္တုတ္ထိုင္ျပီး ဦးသုံးၾကိမ္ တိုက္လိုက္သည္။ေစတီေတာ္၏ရင္ျပင္ေတာ္ အတြင္းသို႕ဝင္၍ ကန္ေတာ့ခ်င္ေသာ္လည္း မုဒ္ဦးတံခါးမ်ား မဖြင့္ေသး၍ ဤမွ်ႏွင့္သာ ေက်နပ္ခဲ့သည္မွာ ေန႕စဥ္ရက္ဆက္ ျဖစ္သည္။ထို႕ေနာက္ တတ္သမွ် မွတ္သမွ် ရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္ျပီး သြားေလသူ ခ်စ္ခင္ပြန္းအတြက္ ေကာင္းရာသုကတိ ေရာက္ပါေစေၾကာင္း ဆုေတာင္းသည္။အမွ်ေဝသည္။

အိမ္ေရာက္ျပီျဖစ္၍ တစ္ညတာ ပင္ပန္းႏြမ္းႏြယ္မႈမ်ားကို ေျဖေလွ်ာ့ရငး္ ေရကိုတဝၾကီးခ်ိဳးျပစ္လိုက္ခ်င္သည္။သို႕ေသာ္ ေရခ်ိဳး၍ မျဖစ္ေသး။ လုပ္စရာရွိသည္ မ်ားကို လုပ္ရေပဦးမည္။ ကေလးမ်ားခ်ည္းသာ ထားခဲ့ရသည္ျဖစ္၍ မီးအတြက္စိုးရိမ္ရေသာေၾကာင့္ ဖေရာင္းတိုင၊္မီးခြက ္မသုံးပဲ ဘတၳရီ ကိုသာ ရွိသမွ်ေငြေလးႏွင့္ ျဖစ္ညွစ္ျပီးဝယ္ထားရသည္။၄င္း ဘတၳရီေလးကို ဖြင့္ျပီးျခင္ေထာင္ထဲတြင္ အိပ္ေမာက်ေနေသာ သားသမီးေလးမ်ားကို အားရပါးရတစ္ေယာက္စိီၾကည့္ျပီး အလွည့္က် နမ္းရႈိက္ လိုက္သည္။ထို႕ေနာက္သမီးၾကီး အတြက္ ဝက္သား ဟင္းခ်က္ ရင္ ဦးပဥၹင္းအတြက္ ဘာလေခ်ာင္ ေၾကာ္ ေၾကာ္ရန္ ျပင္ဆင္သည္။ကေလးမ်ား ညကစားထားျပီးသား ထမင္းပန္ကန္မ်ားကို တိုက္ခၽြတ္ ေဆးေၾကာသည္။အခ်က္အျပဳတ္ကိစၥမ်ားအားလုံးျပီးဆုံးသြားေသာအခါတြင္ သမီးလတ္အတြက္ ဝယ္လာေသာ ဂါဝန္ေလးကို ေသခ်ာေအာင္ ဘယ္ျပန္ညာျပန္ လွန္္ေလွာၾကည့္လိုက္ေသးသည္။ထို႕ေနာက္ ေက်နပ္သည့္အျပံဳး တခ်က္ကိုျပံဳး ရင္း ပုဆိုးစုတ္ျဖင့္္ဖာထား သည့္မဂၤလာဦးျခင္ေထာင္ေလးကိုမျပီးတိတ္တိတ္္ ေလးဝင္သြားသည္။ သားငယ္ႏွင့္သမီးလတ္ တို႕နိုးသြားမည္စိုး၍ သမီးၾကီးကိုအသံ မထြက္ပဲလႈပ္ႏႈိးသည္။ သမီးၾကီးကလည္း အိမ္ခ်င္မူးတူးဆိုေပမဲ့ ေန႕စဥ္ႏွင့္ အမွ်မို႕ သေဘာေပါက္ ေနျပီျဖစ္၍ ကုန္းရုံးထျပီး မိခင္ျဖစ္သူကို နမ္းရႈံ႕ဖက္္တြယ္ရင္းပုခုံးေပၚတြင္ ခဏမွိန္းေနသည္။

သမီးၾကီးကို ေရခ်ိဳးေပးျပီးေနာက္ ဘုရားရွိခိုးျခင္း၊ စာက်က္ျခင္းမ်ားကိုသူဖာသာ ဆက္လုပ္သည္။သမီးၾကီးသူ႕အလုပ္သူလုပ္ေနခ်ိန္မွာ သားငယ္နွင့္ သမီးလတ္ကို ရင္ခြင္ထဲ ထည့္ျပီး ေခတၱအိပ္ေမာက်သြားသည္။ “ႏွင္းေရ မင္းသားသမီးေတြအတြက္ မင္းရဲ႕စြန္႕စားမႈကို ငါအျပစ္မျမင္တဲ့အျပင္ ဂုဏ္ေတာင္ယူပါေသးတယ္’’ ဟု ကိုေဇယ်ာ၏အသံကို ၾကားလိုက္ရ၍ “ခြင့္မလႊတ္နဲ႕ ရွင္က်မကို ခြင့္မလႊတ္နဲ႕ ရွင္ခြင့္လႊတ္ေလ က်မပိုခံစားရေလပဲ’’ ဟူေသာ အိပ္မက္ေစတမန္၏ အလိုအတိုင္း တုန္ရီေသာအသံႏွင့္ ျပန္ေအာ္လိုက္သည္။သမီးၾကီးက “ေမေမ ခုနစ္နာရီထိုးျပီေလ” ဟူေသာ အသံကိုၾကားလိုက္ရ၍အနည္းငယ္ အလန္႕ေျပသြားသလိုရွိေသာ္လည္း ထိုင္ရင္းျဖင့္ပင္ တရြတ္တိုက္ ထြက္လာျပီး ေရတခြက္ေမာ့ေသာက္လုိက္မွ သက္ျပင္းပူတစ္ခ်က္ကို မႈတ္ထုတ္လိုက္နိုင္သည္။

သမီးၾကီးကို ထမင္းၾကမ္းေကၽြြးျပီး ေနာက္ အဆင္သင့္ျပင္ထားသည့္ ဝက္သားဟင္းႏွင့္ ထမင္းဘူးေလးကိုထည့္ေပးလိုက္ရင္း သမီးၾကီး၏ မ်က္ႏွာ ကို အေသအခ်ာစိုက္ၾကည့္လိုက္သည္။သမီးၾကီးက တည္ျငိမ္စြာတစ္ခ်က္ျပံဳရင္း မိခင္ကို ဦးသုံးၾကိမ္ခ်သည္။ “သြားေတာ့မယ္ ေမေမ” ဟူေသာယဥ္ေက်းသာယာသည့္ အသံေလးကို နားစဥ္ရင္းမ်က္စိေအာက္မွ ေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္အထိ ၾကည့္ေနမိသည္္။ ထို႕ေနာက္ သမီးလတ္ႏွင့္သားငယ္ကိုႏႈိး၍ ေရမိုးခ်ိဳးေပးသည္။သားငယ္ကို အရုပ္နို႕ဗူးေလးေပးျပီး သမီးလတ္ကိုလဲ အသစ္ဝယ္လာသည့္ ဂါဝန္လွလွေလးကို ဝတ္ေပးလိုက္သည္။ဂါဝန္ေလးေၾကာင့္ အလြန္ဝမ္းသာသြားေသာ သမီးလတ္က မိခင္ ဘာအလုပ္လုပ္ ေနသည္ မသိဘဲ “ေမေမ ညတိုင္း အလုပ္ေတြအမ်ားၾကီးလုပ္ရပါေစ”ဟု ျမဴးတူးေအာ္ဟစ္လိုက္သံေၾကာင့္ ရင္ထဲတြင္ နင့္သြားသည္။သားငယ္ကိုေရာ သမီးလတ္ကိုပါ ရင္ခြင္ထဲဆဲြထည့္ျပီး သူတို႕ရဲ႕နွဖူးေလးမ်ားကိုသပ္ေပးရင္းရိႈက္ငိုလိုက္မိသည္။

ထို႕ေနာက္ ေဘးအိမ္သို႕ ဘာလေခ်ာင္ေၾကာ္ႏွင့္ ထမင္းတစ္ပန္းကန္ေမာက္ ေမာက္ကိုဦးပဥၨၹင္းၾကြလာလွ်င္ေလာင္း လွဴဖို႕သြား ပို႕ထားလိုက္သည္။ တစ္ေန႕တာလုပ္ငန္းအားလုံးျပီးဆုံး သြားျပီျဖစ္၍စိတ္ေအးလက္ေအးရွိေတာ့မွသားငယ္ကိုနို႕တုိက္သည္။ ေရခ်ိဳးသည္။ တညတာပင္ပန္းႏြမ္းနယ္မႈအတြက္အပန္းေျဖျခင္းလည္းျဖစ္သလုိအားယူျခင္းလည္းျဖစ္သည့္ အိပ္စက္ျခင္း အလုပ္ကိုလုပ္သည္။ ျခင္ ေထာင္ ထဲတြင္ လဲေလွ်ာင္းျပီးေနာက္ “သမီးေရ မမ ျပန္မလာမခ်င္း အေဝးၾကီးကို ေလွ်ာက္မေဆာ့နဲ႕ေနာ္’’ ဟုအပူတျပင္းထမွာမိသည္။

“ေဟ့ ေကာင္မ ဒီတလအတြက္ ေတာ့ အိမ္လခ ေနာက္မက်ေစနဲ႕ေနာ္’’ ဟူသည့္ အိမ္ရွင္ မတုတ္၏အသံကို ဖ်တ္ခနဲၾကားလိုက္၍ ‘’ေအာ္ အိမ္လခေတာင္ ေပးဖို႕နီးေနျပီပဲ’’ဟူေသာ အသိတစ္ခ်က္နဲ႕အတူ သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ကိုခိုးခ်လိုက္ရင္း ျပန္အိပ္လိုက္ သည္။ကိုယ့္ ေဟာက္သံ ကို ကိုယ္ျပန္ၾကားျပီးလန္႔ နိုးလာသည္။ၾကိဳးစားျပီးျပန္အိပ္လိုက္သည္။’’ကိုေဇယ်ာ က်မဟာ ရွင့္အတြက္ မယားေကာင္း မျပီသဘူးလို႕ေျပာခ်င္တာလား၊ မဟုတ္ဘူး၊ အဲ့ဒိလိုလုံးဝ မဟုတ္ဘူး၊ ရွင္ကကေလးေတြ အမ်ားၾကီး လိုခ်င္ပါတယ္ ဆိုလို႕က်မ ေမြးေပး ခဲ့တယ္၊ျပီးေတာ့ ရွင္မၾကိဳက္တဲ့ အိမ္လည္ျပီး အတင္း တုတ္တဲ့အက်င့္ကိုရွင့္စိတ္တိုင္း
က်ျပင္ျပနိုင္ခ ဲ့တယ္ေလ၊ ရွင့္စကားေတြကိုလိုက္နာ ေနရတာကိုက က်မ အတြက ္ ေပ်ာ္စရာအလုပ္တစ္ခု ျဖစ္ခဲ့တယ္ဆိုတာ ရွင္လဲ အသိပဲ မဟုတ္လား၊ျပီးေတာ့ ရွင့္ကိုခ်စ္လြန္းလို႕ က်မရဲ႕ ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္း မိဘညီအစ္ကိုေမာင္နွမေတြ အားလုံးကိုျပစ္ျပီးရွင့္ေနာက္ ေကာက္ေကာက္ ပါေအာင္လိုက္ခဲ့တာကိုေရာ ရွင္ေမ့ေနျပီလား.. ကိုေဇယ်ာရယ္ ကားတစ္စီး တိုက္တစ္လုံး နဲ႕ဘဲြ႕ရပညာတတ္ တစ္ေယာက္ျပီးေတာ့ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ မိသားစုဘဝ အဲ့ဒါေတြထက္ ရွင္ကိုတန္ဖိုးထားခဲ့ တယ္ ဆိုတာကို ရွင္ သတိျပဳမိမယ္ဆိုရင္ ရွင့္ကိုက်မ ဘယ္ေလာက္ အထိခ်စ္တယ္ဆိုတာ ရွင္သိမွာပါ…က်မ ရွင့္ကေလးေတြအတြက္မို႕ပါ..က်မမွာ ေရြးစရာလမ္းမရွိလို႕ပါ…က်မကို ခြင့္လႊတ္ပါေနာ္… ဟင့္ အင္း ဟင့္ အင္း…မဟုတ္ဘူး ...မွားလို႕ မွားသြားလို႕ ရွင္က်မကို ခြင့္မလႊတ္ရဘူး..ရွင္က်မကို ခြင့္လႊတ္ရင္….”

“ေမေမ ေရ ေမေမ ..ေဖေဖၾကီးနဲ႕စကားေတြေျပာေနျပန္ျပီလား” ဟူေသာ သမီးလတ္၏အသံကိုၾကားမွာ အိပ္မက္ဆိုးမ်ား ရပ္တန္႕နိုင္ခဲ့ သည္။ ေဘးနားရွိ နာရီကို လွန္းယူၾကည့္လိုက္သည္။ႏွစ္နာရီခဲြသာ ရွိေသးသည္မို ့ ဆက္အိပ္သည္။ “ေမေမ ထေတာ့ေလ ေမေမအလုပ္သြား ဖို႕ အခ်ိန္ေရာက္ေနျပီ..သမီးလဲ ထမင္းေတြ ဟင္းေတြ အကုန္ခ်က္ျပီးျပီ ..ေမေမစားျပီးအလုပ္သြားဖို႕ပဲရွိေတာ့တယ္..’’ သမီးၾကီး၏အသံေၾကာင့္ အိပ္ယာမွ နိုးထလာခဲ့သည္။

ေစ်းခ်ိဳ အနီးနာရီစင္ၾကီးအနားတြင္ ရပ္၍ေတြ႕သမွ်လူကို လိုက္ၾကည့္ေနရသည္။ဆိုင္ကယ္တစ္စီးထိုးရပ္လာ၍ အလုပ္ကိစၥစကားလာေျပာ သည္။အရက္နံ ့ရသည္။ သို႔့ေသာ္ လုပ္ငန္းသေဘာအရ ႏွစ္ဦးသေဘာတူ လကၡံသြားျပီျဖစ္၍ အိမ္လခအတြက္ရင္ ေအးသြားသည္။ ဆိုင္ကယ္က ိုေျဖးေျဖးေမာင္းဖို႕ ေျပာသည္။ ေျပာလို႔မွမဆံုးေသးခင္ က်ဳံးေဘးရွိပလက္ေဖာင္းကိုအရွိန္ႏွင့္္တိုက္မိသြားသည္။ ေခါင္းမွ ခပ္ျပစ္ျပစ္အရည္မ်ား တလေဟာစီးဆင္းက်လာသည္။ ဘာကိုမွမျမင္ရေတာ့၊ျမင္ေနရသည္ကသားေလးနဲ႕သမီးေလးေတြ။ျပီးေတာ့ ခ်စ္လင္ ကိုေဇယ်ာ ......။ထို႕ေနာက္ ကိုေဇယ်ာ၏မ်က္ႏွာကိုထပ္ကာထလဲလဲ ျမင္ေယာင္လာမိရင္း ရင္ထဲတြင္ျပင္းျပင္းျပျပေျပာခ်င္ေနေသာ စကားတခြန္းကို ၾကိဳးစားအားယူ၍ ေျပာခ်လုိက္သည္။

“ကိုေဇယ်ာ က်မ ရွင့္ကို သစၥာမဲ့တာ မဟုတ္ပါဘူး…ဒါေပမဲ့……’’
ေမာ့ေနေသာမ်က္ႏွာသည္ ကတၱရာလမ္းေပၚသို႕ယိုင္လဲထိုးက်သြားသည္။

**နန္းရွင္**