ေႁမြႀကီးလို႔သာ နဂါးျဖစ္လာတာ
ေထာင္ျပစရာ အေမာက္ကမရွိဘူး။
လက္ဖဝါးမို႔သာ အေရးအေၾကာင္းပါလာ
မာန္တက္စရာ ထီးရိုးမရွိဘူး။
ကိုယ္စီခတ္ကြင္းျပင္ ျမစ္ထဲေတာ့ဝင္လာၾကတာပဲ
ေရတံခြန္ႀကီး ဘြားကနဲျမင္ေတာ့မွ
အစုန္သမားက လန္႔ေအာ္
အဆန္သမားက ဆက္မေလွာ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။
ႏွစ္ကူးလို႔သာ ဂဏန္းႀကီးလာတာ
တကယ္ျပစရာ အသက္လဲမရွိဘူး။
လႈပ္ရွားေနလို႔သာ ဘဝလို႔ေခၚတာ
ေဖၚျပစရာ အဓိပၸာယ္လည္းမရွိဘူး။
မင္းကိုႏိုင္
စစ္ေတြေထာင္တြင္းစပ္ ကဗ်ာ
No comments:
Post a Comment
ဘယ္သူမဆို ေ၀ဖန္သြားလို ့ရပါတယ္
အျပဳသေဘာနဲ ့ေပါ ့
အားလံုးေပ်ာ္ရြင္က်ပါေစ.....