မပုႀကြယ္နွင္ ့ခရုငယ္

ျဖန္းျဖန္း ျဖန္း....
မပုၾကြယ္ အံကို တင္းတင္းၾကိတ္ထားေနရင္းနဲ႔ မ်က္ရည္က ေပါက္ခနဲ ေပါက္ခနဲ
ခါတိုင္း နဲ႔မတူ
ဆရာမက လက္သံ ေျပာင္လြန္းေနသည္...
စည္းကမ္းၾကီးတယ္လို႔ နံမယ္ၾကီး တာ ဒီဆရာမ သူသင္တဲ့တျပည့္ေတြကို တက္ေစခ်င္လြန္းလို႔ တဲ့
ဟုတ္လဲ ဟုတ္ပါသည္...
မပုၾကြယ္ စာေမးတိုင္းမရတာ အၾကိမ္ေပါင္းမနဲေတာ့ ...စာမရ၍ အရိုက္ခံရျခင္းက သူ့အတြက္ထူးဆန္းမေနေတာ့ပါ..

''ပုၾကြယ္ နင့္ကို သံုးရက္အခ်ိန္ေပးမယ္
ဒီသံုးရက္မွ ဒီစာမရရင္ နင္နဲ့ငါ အေတြပဲ'' ဆရာမ၏ ျပင္းထန္ေသာ အမိန္႔.....

သူငယ္ခ်င္းရြယ္တူမိန္းကေလးေတြလိုဘဲ ဒီအတန္းပီးရင္ေတာ့ ေက်ာင္းထြက္ရေတာ့မယ့္ မပုၾကြယ္အတြက္
သူ႔အနာဂတ္မွာ ဆရာ၀န္ေတြ ၊ အင္ဂ်င္နီယာေတြျဖစ္ဖို႔က သူမနဲ႔ ဘာမွမဆိုင္ပါ..
ဒီေလာက္ အတန္းထိေက်ာင္းေပးေနတဲ့ မိဘေတြကို သာ ေက်းဇူးတင္ရဦးမည္..

ေက်ာင္းမွာ ဆုရဖို႔ စာေတာ္ဖို႔ က ရြာထဲက ဥကၠဌ သမီးတို႔ ဆယ္အိမ္ေဂါင္းသားတို႔ ပိုက္ဆံတိုးေပးစားေနတဲ့ ေဒၚကလမသမီးတို႔နဲ့ပဲဆိုင္မည္...

ဒါေပမဲ့ မပုၾကယ္ စာမရတာက သူမ်ားထက္ကို ပိုဆိုးသည္.
ေအာက္စာကမေက်...စာလံုးေျဖာင့္ေအာင္ကို မနဲ႕ ဖတ္ေနရသည္.
စာရဖို႔ စိတ္ကို တင္းတင္းၾကိတ္၍ ထိုင္ေအာ္ေသာ္လည္း အထစ္အထစ္နဲ႔ အေတာ္န႔ဲမရ

မိဘေတြကေတာ့ အေတာ္တံုးသည္ ဟုဆို ထားသည္ ..ဒီအတန္းပီး လွ်င္ ေက်ာင္းထုတ္မည္..
ေသစာရွင္စာ ဖက္တက္ရင္ေတာ္ပီ..
လယ္ကူလီလုပ္လ်ွင္ နွစ္လံုးေပါက္ဆို စပါးတစ္စီးေလာက္ေတာ့ ၀င္ခုမည္ပဲ
၀မ္းေရးက ေျပလည္မွျဖစ္ပါမည္။..

ဆရာေတြကေတာ့ ပညာၾကိဳးစားသင့္ေၾကာင္း၊ ပညာတက္မွ တင့္တယ္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ၊ ပညာမတက္လွွ်င္ ျပသဒ္ေပၚနားေသာ ၾကီးလို မတင့္တယ္ ဟု ေျပာ ၾကသည္..စာက်က္ရန္ အၾကိမ္ၾကိမ္တိုက္တြန္းၾကသည္...

မပုၾကြယ္သိတာက ဒီေန့ေကာက္စိုက္မွ ဒီည ဘိုက္ျပည့္မည္...ပိုက္ဆံမရွိလို႔ မနက္နဲ႔ည ေပါင္းစားရတာ အၾကိမ္ၾကိမ္ပဲ
သူသိေနတာ.. သူစာက်က္လို႔ ဘိုက္မွမ၀တာ

ဆရာမေျပာက ထူးဆန္းေနသည္..ပညာတက္မွ လူရာ၀င္မည္.. တဲ့ ရြာထဲမွာကေတာ့ ပိုက္ဆံရွိတဲ့ သူက လူရာ၀င္ေနတာ
သိသာၾကီးပဲ .. ေဒၚစိန္တုတ္ တို႔ကိုၾကည့္ပါလား...သူ႔နားမွာ ခိုင္းရမယ့္ လူေတြ၀ိုင္းေနၾကတာ..

အိမ္ေရွ့က အုန္းငုတ္ေပၚ ထိုင္ျပီး ေက်ာင္း စာအုပ္ကို ကိုင္ရင္း မပုၾကြယ္ ေတြးေနမိ..
ဘာဘဲေျပာေျပာ ဒီစာေတာ့ ရေအာင္ လုပ္မွေတာ္ေတာ့မွာကိုး... အတန္းထဲမွာ ဒီစာမရတာ ငါ့ပဲရွိေတာ့တယ္
က်က္ခိုင္းတာလဲ တစ္ပတ္ရွိပီ... အင္းက်က္မွပဲေလ..

ၾကည့္ေနရင္းမ်က္လံုးက အိပ္ျခံစည္းရိုးတိုင္ကို တေရြ့ေရြ႔တက္ေနတဲ့ ခရဳႏြယ္ ေလးတစ္ေကာင္ကို ျမင္ပါေရာ..
ဟိဟိ ..အေတာ္ေႏွးတာပဲ...ဒီတိုင္းသားဆို ဘယ္လို အေပၚကို ေတာ္ေတာ္နဲ႔ ေရာက္ေတာ့မွာလဲ ..
ဟုတ္ပါသည္ အခုမွ ခရဳႏြယ္ေလးက တိုင္တစ္၀က္ကို ပဲေရာက္ပါေသးတယ္..ဒါေတာင္ ဆက္မတက္ဘဲ ရက္ေနတာကရွိေသးသည္..

အို စာဖတ္ဦးမွဘဲေလ..စာက်က္ဖို့အေတြးက ျပန္ေရာက္လာသည္.

...............................................


ေနာက္တေန႔
မပုၾကြယ္ ထို္င္ေနက် ေနရာမွာ ထိုင္ပီး ဖတ္စာအုပ္ကို ဖြင့္သည္။
မ်က္စိက တိုင္တည့္တည့္ကို ေရက္သြားျပန္သည္...

ဟယ္... ခရဳေလး အေပၚကို ေရာက္သြားပီေတာ့ ဟိဟိ

ဟုတ္ပါသည္ ခရဴေလးတိုင္ထိပ္ေပၚမွာ ခ်ိဳကေလးကိုေထာင္လို႔

ဟင္ ဆရာမ ...ဒီကုိလာတယ္
ဟုတ္တယ္ သမီးရဲ့ သမီးဆီကို လာလည္တာ...စာရပီလားသမီး..

မပုၾကြယ္ေခါင္းကို ေလးခါရံုသာခါပီး ေခါင္းငိုင္က်သြားသည္.

ဆရာမက တခ်က္ျပံဳးလိုက္ျပီး ဒီမယ္သမီး...ေစာေစာက ဆရာမလာတုန္းက သမီးဘာကိုၾကည့္ျပီး ရီေနတာလဲ
ဆရာမေတြ့တယ္ေနာ္..ဆရာမကိုေျပာျပ..

ဟို...အင္း..မပုၾကြယ္ ေခါင္း ကုတ္သည္ ပီးမွ..
ဟို ခရဳေလးကို ၾကည့္ေနတာပါ..ဆရာမ ..တိုင္ထိပ္ေရာက္သြားလို႔...

ေအာ္ ဟုတ္လား..ဒါဆို ေစာေစာက ခရဳက ဘယ္နားမွာလဲ သမီးရဲ့..

မေန႔တုန္းက တိုင္တစ္၀က္ပဲေရာက္ေသးတာ
ဒီေန႔ေတာ့ အေပၚကို ေရာက္လာတာ..သမီးစိတ္ထဲမွာ ထိပ္ကိုမေရာက္ဖူးလို႕ထင္ေနတာ

အဲ့ဒါဘဲ သမီးရဲ့ ဘယ္လို လူသတၱ၀ါဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ ကံ၊ ဥာဏ္၊ ၀ီရိယ အားစိုက္လုိက္ရင္ မျဖစ္ဘူး၊ မရဘူး၊ မေရာက္နိဳင္ဘူးဆိုတာ ဘယ္ရွိမလဲ ကြဲ႔ ..
.အခု သမီး စာက်က္တာလဲ ဒီလိုဘဲေပ့ါ စစက်က္ခ်င္းေတာ့ အခက္အခဲေတြရွိမွာေပ့ါ..
ဒါေပမဲ့ ထပ္ခါတလဲလဲ ၾကိဳးစားျပီးက်က္ ..
တစ္ေခါက္က်က္..မရရင္ ေနာက္တစ္ေခါက္က်က္...
တစ္နာရီက်က္..မရေသးရင္ နွစ္နာရီက်က္ေပါ့ သမီး....

မပုၾကြယ္ အေဖကေတာ့ ထင္းခုတ္ေနရင္နဲ႔ ဆရာမေျပာသည္ကို နားမလည္နိုင္ေသာ အမူအရာျဖင့္
လွမ္းၾကည့္ေနပါသည္..

ဒီေန႔ မရေသးရင္ ေနာက္ေန႔ ဆက္က်က္ရမွာေပ့ါ..
..သမီးရဲ့ စိတ္ထဲမွာ စာရကို ရရမယ္လို႔ စိတ္ထဲမွာ ရွိထားရင္
တစ္ေန႕မွ ရကိုရရေစမယ္သမီး....ဟုတ္ပီလား.
.စာက နွစ္ပိုဒ္ဆိုေတာ့ ဒီေန႔ သမီး ဒီတစ္ပိုဒ္ ရေအာင္က်က္ ..ေနာက္တေန႔
က်ရင္ ဒီေန႔က်က္ပီးသားကို ျပန္ေႏြး..ပီးေတာ့ ေနာက္တစ္ပိုဒ္ဆက္က်က္

မပုၾကြယ္ ေခါင္းျငိမ့္ ခဲ့ပါသည္...စိတ္ထဲမွာလဲ ..အားအင္ေတြတက္လာသည္..

ဆရာမက အေ၀းကို ထြက္သြားတဲ့အထိ ...
ပီးေတာ့ မပုၾကြယ္ စာေတြေအာ္က်က္ေနပါေတာ့သည္..

....................................



သံုးရက္လြန္ေျမာက္ေသာေန႔

အတန္းပိုင္ဆရာမကို နွုတ္ဆက္ပီးေတာ့ ေက်ာင္းသားေတြအားလံုး တိတ္ဆိတ္္ေနၾကသည္...
အားလံုးက စိတ္၀င္စားေနၾကသည္ေလ..မပုၾကြယ္တေယာက္ စာမွ ရပါ့ေလမလား..
မရရင္ေတာ့ ဆရာမ ဘယ္လို ပြဲၾကမ္းေလမလဲ..
အတန္းပိုင္ ဆရာမကေတာ့ ယံုၾကည္ေနျပီ..ဒီေန႔ မပုၾကြယ္ က်ိန္းေသ စာဆိုနိုင္မွာပါဘဲ..

မပုၾကြယ္ကေတာ့ နဂိုကမွ အားနဲသူပီပီ ေခါင္းေလးငုံ့လို ျငိမ္ေနရွာပါသည္။

ကဲ သမီး မပုၾကြယ္ ဆရာမကို စာဆိုျပပါ...

မပုၾကြယ္ ဆရာမမ်က္နွာကို ေမာ့ၾကည့္သည္..
ထ ဆိုေလ သမီး....
ဆရာမက ထပ္ေျပာ သည္။


မပုၾကြယ္က မတုန္မလွုတ္..

ဟဲ့ သမီး စာဆိုေလ.. စာရျပီမဟုတ္လား..(ဆရာမအသံ နဲနဲ ျမင့္လာသည္)

သမီး စာမရ ပူး.......

ဟင္.......>>>>>>>

ဆရာမ အလြန္အံ့ၾသမိသလို မပုၾကြယ္အတြက္ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္မိရေတာ့သည္။

သမီးရယ္..
ဘာလို႕မရတာလဲ ဆရာမကို ေျပာဦး...သမီးစာက်က္တယ္ မဟုတ္ဖူးလား..
ဘယ္သူက သမီးကို စာမက်က္ရဖူးလို႔ တားတာလဲ...ေျပာစမ္း..သမီးအေဖလား..

မပုၾကြယ္ ေခါင္းကို တြင္တြင္ ခါ ပါသည္.. ပိးေတာ့

မဟုတ္ဖူးဆရာမ ...သမီး အေဖက သမီးကို မေျပာပါပူး...

သမီး ကို ဆရာမေျပာခဲ့တယ္ေလ..ခရဳေလးလို ဇြဲနဲ႔ ၾကိုးစားရင္ ရကုိရရမယ္လို႔
တိုင္ထိပ္ကို ေရာက္ကိုေရာက္ရမယ္ သမီး........

ေနာက္ေန႕က်ေတာ့ ခရဳေလးက အေပၚကေန ျပန္ဆင္းသြားတယ္ ဆရာမ.

ဘာ>>>>>>>>>>

မပုၾကြယ္ကေတာ့ သူျမင္တဲ့အတိုင္း ေျပာေနျခင္းပါ..

ဆ၇ာမ ေျပာတဲ့ေန႔တုန္းက ခရဳေလး တိုင္ထိပ္ေရာက္သြားလို႔ သမီးေပ်ာ္တယ္ ဆရာမ
ေနာက္ေန႔ က်ေတာ့ သူသြားစရာေနရာက မရွိေတာ့လို႔လား၊ ေနရာက က်ဥ္းလို႔လားေတာ့မသိပူးဆရာမ
သူျပန္ဆင္းသြားတယ္...

အခုဆို ေျမၾကီးေပၚမွာ ေရွာက္သြားေနပီ........ ဒီလိုမွန္းသိရင္ ေစာေစာတည္းက တက္ေနတုန္းတည္းက သမီး သူ႔ကို
ခြာပီး ေအာက္ခ်ထားေပးလိုက္ပါတယ္..အခုေတာ့ တက္သာတက္တယ္ ေမာရံုပဲ ရွိတာေပ့ါ...

ဆရာမကေတာ့ အံ့ၾသလြန္းလို႔ ပါးစပ္ဟ ျပီး မပုၾကြယ္ကို စိုက္ၾကည့္ေနသည္။

ပီးေတာ့ ေဖေဖက ထင္းေပါက္ရင္းနဲ႕ လက္ကို ပုဆိန္ရွ တာ ေသြးထြက္ပီး ေရာင္ေနေရာပဲ
ေနာက္ေန့က်ေတာ့ ပ်ိဳးမႏွုတ္နိုင္ပူး....အေမေကာက္စိုက္မွ တေန့လံုးမွကို ၁၂၀၀ ပဲရတာ
သမီးတို့ မိသားစု ၆ ေယာက္ ဘယ္လို ၀မလဲ
ဆန္၀ယ္စရာမရွိလို႕ သမီး အေမနဲ့ ေကာက္လိုက္စိုက္ရတယ္..
သမီးေမာင္ေလးက လဲ ၀မ္းေတြ သြားေနတာ ေသးေသးေလးပဲက်န္ေတာ့တာ
ေဆးဖိုးကလဲ ပိုက္ဆန္မရွိဖူး.......သမီး ဒီေန႔ေက်ာင္းကို လာတာ ဆရာမကို လာနုတ္ဆက္တာပါ..

ဟင္>>

မနက္ဖန္ဆိုသမီး ဒီရြာမွာ မရွိေတာ့ပူး......အရီးလွနဲ့ မဲေဆာက္ကို လိုက္သြားေတာ့မွာ
ဟိုမွာ အလုပ္လုပ္ရင္ တလကို ကိုးေသာင္းၾကီးေတာင္မွ ျပန္ေပးနိုင္မွာ
သမီးသူငယ္ခ်င္းေတြလဲ အမ်ားၾကီးဟိုမွာ ရွိၾကတယ္...
သူတို့ေတြလဲ ပိုက္ဆံျပန္ပို့ေနၾကတယ္ေလ..

သူ့အေမေတြဆို အလွဴမွာ အ၀တ္စားေကာင္းေကာင္းေတြ၀တ္တာ သမီးသူငယ္ခ်င္းေတြ ေငြပို့လို့ေပါ့
အေမ့ကိုလဲ အဲ့လို မ၀တ္နိုင္ေစရင္ေတာင္မွ တေန့ကို နပ္မွန္မွန္ေအာင္ေတာ့ ေက်ြးနိုင္မယ္ ထင္တယ္..
ေမာင္ေလးအတြက္ ေဆးဖိုးလဲ ရမွာ

သမီးသြားေတာ့ မယ္ ဆရာမ..
မပုၾကြယ္တေယာက္ ဆရာမကို ဦးသံုးၾကိမ္ ခ်ကန္ေတာ့ေနပါသည္။

ဆရာမမွာ မ်က္ရည္ဆို႕လာသည္။

ဆရာမ ေျပာပါဦး။ ပညာတတ္ရင္....................................................................။





မင္းမေဟာ္.

(ေဖာ္၀ပ္ေမးထဲကပါ )