ကၽြန္ေတာ့္ထဲ အၿမဲ ထည့္ထည့္ေပးတတ္တယ္။ ၿပီးရင္ အေမေျပာတဲ့ စကားတစ္ခြန္းရွိတယ္။ "စား .. ငါ့သား အေမ သိပ္မဆာဘူး.."။
အဲဒါ ကၽြန္ေတာ္ သိတတ္စအရြယ္က အေမ့ရဲ႕ ပထမဆံုး မုသားစကားေလးပါ။
အေမ
အဲဒါ အေမ့ရဲ႕ ဒုတိယေျမာက္ မုသား။
ကၽြန္ေတာ္ ေက်ာင္းေနရမဲ့ အရြယ္ေရာက္ၿပီ။ အေမက မီးျခစ္ဆံ ထုတ္လုပ္တဲ့ စက္ရံုတစ္ခုမွာ မီးျခစ္ဆံျဖည့္တဲ့ အလုပ္ေလး ယူလုပ္တယ္။ ညဘက္အိမ္ယူၿပီး လုပ္ရတာဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကိုလဲ ေစာင့္ေရွာက္ ၾကည့္ရႈႏုိင္ေသးလုိ႔ အေမသေဘာက်တယ္။ တည ကၽြန္ေတာ္ ႏုိးလာတဲ့အခ်ိန္ (ေတာ္ေတာ္ညဥ့္နက္ ေနာက္က်ေနၿပီ) အေမ ဖေယာင္းတုိင္ မီးေလးထြန္းၿပီး ဗူးေလးေတြထဲကို မီးျခစ္ဆံ ျဖည့္တဲ့အလုပ္ေတြ လုပ္ေနတံုးပဲ။ "အေမ .. အရမ္း မိုးခ်ဳပ္ေနၿပီ၊ အိပ္ပါေတာ့။ မနက္မွ ဆက္လုပ္လို႔ရတာပဲ" လို႕ ကၽြန္ေတာ္ေျပာေတာ့ အေမကၿပံဳးၿပီး ျပန္ေျပာတယ္။ "သြားအိပ္ ငါ့သား .. အေမ အိပ္ခ်င္စိတ္ မရွိေသးလို႔ ဆက္လုပ္ လုိက္ဦးမယ္" တဲ့။
အေမ့ရဲ႕ တတိယေျမာက္ မုသားစကားေလးပါ။
တခါတုန္းက ကၽြန္ေတာ္ အတန္းတင္ စာေမးပြဲေျဖတဲ့ေန႔႔မွာ အေမ ကၽြန္ေတာ့္ကို လုိက္ပို႔ၿပီး အခန္းအျပင္ဘက္ တေနရာက ထုိင္ေစာင့္တယ္။ ပူျပင္းလွတဲ့ ေနေရာင္ဒဏ္ကို သိပ္အကာအကြယ္ မေပးႏုိင္ရွာတဲ့ ေနရာ တစ္ခုမွာ နာရီေပါင္းမ်ားစြာ အေမ ကၽြန္ေတာ့္ကို ထုိင္ေစာင့္တယ္။ စာေမးပြဲ ၿပီးၿပီးခ်င္း အေမ့ဆီ ကၽြန္ေတာ္ အေျပးအလႊား သြားတယ္။ အေမ ကၽြန္ေတာ့္ကို ဖက္ထားၿပီး အသင့္ ျပင္ဆင္လာတဲ့ အခ်ိဳရည္ ေအးေအးေလးတခြက္ တုိက္တယ္။ တကိုယ္လံုး ေခၽြးေတြ ရႊဲေနရွာတဲ့ အေမ့ကို ျမင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ စိတ္မေကာင္းဘူး။ "အေမလဲ ေသာက္ဦးေလ" လို႔ ေျပာေတာ့ အေမ့ထံုးစံအတုိင္း "ငါ့သားပဲ ေသာက္ပါ။ အေမ ေရမဆာဘူး" တဲ့။
အဲဒါ အေမရဲ႕စတုတၳေျမာက္ မုသားစကားတစ္ခြန္း။
သိပ္မၾကာခင္ အေဖဆံုးတယ္။ အတန္းႀကီး လာၿပီျဖစ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ပညာေရးနဲ႔ အိမ္ကိစၥက အေမ့တာ၀န္ လံုးလံုး ျဖစ္ၿပီ။ အေမ အျပင္ထြက္ အလုပ္လုပ္ၿပီး ေငြရွာရေတာ့ အိမ္မွာ က်န္ခဲ့တဲ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေတြ ငတ္တလွည့္ ျပတ္တလွည့္။ မိသားစု အေျခအေန ဆုိးသထက္ဆုိးတာ ျမင္လာတဲ့ အိမ္နားက အေမ့မိတ္ေဆြက ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ကို ရံဖန္ရံခါ လာေစာင့္ေရွာက္တယ္။ ပတ္၀န္းက်င္က အေမ့ကို သူနဲ႔ပဲ ေနာက္ အိမ္ေထာင္တစ္ခု ထူလုိက္ဖုိ႔ တုိက္တြန္း ၾကတယ္။ အေမ ခပ္ျပတ္ျပတ္ ျငင္းဆုိၿပီး အခုိင္အမာ စကားတစ္ခြန္း ဆိုတယ္ .. "ကၽြန္မဘ၀အတြက္ ကၽြန္မ ကေလးေတြရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာနဲ႔ လုံေလာက္တယ္.." တဲ့ ။
အေမ့ရဲ႕ ပဥၥမေျမာက္မုသား။
ကၽြန္ေတာ္ ေက်ာင္းၿပီးသြားေတာ့ အလုပ္ကေလး တစ္ခုရတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က အေမ့ကို အနားယူေစခ်င္ၿပီ။ ဒါေပမဲ့ အေမ လက္မခံဘူး။ မနက္မနက္ ေစ်းထဲသြားၿပီး ဟင္းသီးဟင္းရြက္ေတြ ေရာင္းတုန္းပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ပို႔တဲ့ ပုိက္ဆံေတြ ကၽြန္ေတာ့္ဆီ ျပန္ျပန္ပို႔ၿပီး "အေမ့ဆီ မပို႔နဲ႔ ငါ့သား။ အေမ့မွာ လံုေလာက္တယ္ .. သားဖာသာစုထား" တ့ဲ။
အေမ .. ဆဌမေျမာက္မုသားကို ေျပာတယ္။
ေနာက္ ကၽြန္ေတာ္ မာစတာဒီဂရီကို အခ်ိန္ပိုင္း ဆက္ေလ့လာေနတဲ့ အခ်ိန္ အေတာ္အတန္ႀကီးတဲ့ အေမရိကန္ ကုမၸဏီ တစ္ခုမွာ အလုပ္ရတယ္။ ေက်ာင္းၿပီးၿပီးခ်င္း ကၽြန္ေတာ့္လစာ တိုးေတာ့ အေမ့ကို ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ အတူ အေမရိကားမွာပဲ ေပ်ာ္ရႊင္စရာ ေကာင္းတဲ့ဘ၀ကို ျဖတ္သန္း ေစခ်င္တယ္။ ဒါေပမဲ့ အေမက ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀ကို သူ႕အတြက္နဲ႔ တာ၀န္အပိုေတြ မရွိေစခ်င္ဘူး။ အေမကေျပာတယ္ .."အဲဒီလို ဘ၀ႀကီးမွာ အေမ ေနတတ္မွာ မဟုတ္ပါဘူး သားရယ္ .." တဲ့။
အေမရဲ႕ သတၱမေျမာက္ မုသားစကားေလး တစ္ခြန္းေပါ႔။
ဇရာကေထာင္း၊ ပင္ပန္းမႈအေပါင္း ခါးစည္း ရင္ဆုိင္ခဲ့ရတဲ့ အေမ .. အရြယ္ေတာ္ေတာ္က်ခဲ့ၿပီ။ ေလာကဓံက ထပ္ ရက္စက္တယ္။ ကင္ဆာေရာဂါနဲ႔ ေဆးရံုတက္ေနရခ်ိန္ အေမ့ရဲ႕ ေနာက္ဆံုး ေန႔ရက္ေတြမွာ ကၽြန္ေတာ္ (ဘာဆုိဘာမွ ထည့္တြက္မေနပဲ အားလံုးကို ပစ္ထားခဲ့ၿပီး) အေမ့အနားကို ျပန္လာခဲ့တယ္။ အေမ ေ၀ဒနာကို အလူးအလဲ ခံစား ရခ်ိန္ေတြမွာ အေမ့ကို ၾကည့္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္ မ်က္ရည္ေတြ မထိန္းႏုိင္ခဲ့ဘူး။ အေမမျမင္ေအာင္ ဂရုစုိက္ေနေပမဲ့လည္း တခါတေလ ေတြ႕ျမင္သြားတဲ့ အေမက အားတင္းႀကိဳးစား ၿပံဳးၿပီး ေျပာတယ္ .. "မငိုနဲ႔ ငါ့သား .. အေမ အရမ္း နာနာက်င္က်င္ မခံစားရပါဘူး .."တဲ့။
အဲဒီလို အဌမေျမာက္ မုသားကို ေျပာၿပီး အေမ လူ႕ေလာကထဲက ထြက္ခြါသြားခဲ့တယ္။
အၾကြင္းမဲ့ ေမတၱာေတာ္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀ရဲ႕ မာတာမိခင္ဟာ သားသမီးမ်ား အေပၚထားတဲ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာအတြက္ (တာ၀န္ ေက်ပြန္စြာနဲ႔) သူ႕ကုိယ္သူ အနစ္နာခံတဲ့ မုသား စကားလံုးေလးေတြ သံုးၿပီး ေလာကအလယ္မွာ ကၽြန္ေတာ္ တုိ႕ကို စိတ္ခ်လက္ခ် ခ်န္ထား ႏႈတ္ဆက္သြားခဲ့ပါၿပီ။
ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ကေရာ အဲဒီလို မိခင္ေတြရဲ႕ ရင္းႏွီး ေပးဆပ္ခဲ့တဲ့ ဘ၀ေတြအတြက္ ထိုက္ထုိက္တန္တန္ ျပန္ေပးဆပ္ခဲ့ပါသလား။ ခုခ်ိန္ ကၽြန္ေတာ့္ရင္ထဲက အေမးစကားကို အေမၾကားရင္ န၀မေျမာက္ မုသားစကား တစ္ခြန္းကို ဆုိေလဦးမလားလို႔ ကၽြန္ေတာ္ ၀မ္းပမ္းတနည္း ေတြးေနမိတယ္။
No comments:
Post a Comment
ဘယ္သူမဆို ေ၀ဖန္သြားလို ့ရပါတယ္
အျပဳသေဘာနဲ ့ေပါ ့
အားလံုးေပ်ာ္ရြင္က်ပါေစ.....